ევროკავშირის საზღვრის კვეთის ზრდა 2016 წლის შემდეგ ყველაზე მაღალ ნიშნულს აღწევს

ევროკავშირის საზღვრის კვეთის ზრდა 2016 წლის შემდეგ ყველაზე მაღალ ნიშნულს აღწევს

ევროკავშირის (EU) არარეგულარული საზღვრის გადაკვეთა 2023 წელს 17%-ით გაიზარდა და 380 000-ს მიაღწია, რაც 2016 წელს მიგრაციის კრიზისის პიკს მიაღწია, ნათქვამია ევროკავშირის სასაზღვრო სააგენტო Frontex-ის მიერ 16 იანვარს გამოქვეყნებულ წინასწარი მონაცემებით.

აფრიკიდან და ახლო აღმოსავლეთიდან ჩამოსვლის გაზრდა

ხმელთაშუა ზღვის ცენტრალურმა მარშრუტმა 2022 წელთან შედარებით 50% შეადგინა, რაც 158,000 გადასასვლელს შეადგენს.

აღმოსავლეთ ხმელთაშუა ზღვის მარშრუტმა ასევე განაგრძო აღმავალი ტენდენცია პოსტ-პანდემიურ პერიოდში 60,000 გამოვლენით.

უფრო მეტიც, დასავლეთ აფრიკის მარშრუტმა აღნიშნა თავისი ყველაზე მაღალი მაჩვენებელი, 40,000-ზე მეტი დაფიქსირებული ინციდენტით.

სირიელები დარჩნენ საუკეთესო ეროვნება 100,000 გადაკვეთაზე, რასაც მოჰყვა გვინეაელები და ავღანელები - ერთად შეადგენდნენ ჩამოსვლის 37% -ს.

აღსანიშნავია, რომ აფრიკელი მიგრანტები მნიშვნელოვნად გაიზარდა ყველა არარეგულარული ჩანაწერის თითქმის ნახევარზე.

არასრულწლოვნების რაოდენობა ასევე 28%-დან 20 000-მდე გაიზარდა.

"დღეს წარმოდგენილი ციფრები აჩვენებს განვითარებად გამოწვევებს, რომლებიც ჩვენ ვდგავართ ევროკავშირის გარე საზღვრების მართვაში", - თქვა Frontex-ის აღმასრულებელმა დირექტორმა ჰანს ლეიჯტენსმა. "ჩვენ კვლავ მზად ვართ უზრუნველვყოთ უსაფრთხოება ჰუმანიტარული ასპექტების მოგვარებისას."

შემცირება ინგლისურ არხზე Crossings

ამის საპირისპიროდ, ინგლისის არხში გადასასვლელები, რომლებსაც ბოლო წლების განმავლობაში სათაურები გააკეთეს - 12% -ით დაეცა 2022 წლიდან 62,000 მცდელობამდე და წარმატებულ ჩანაწერებამდე.

Frontex–ს ამჟამად ჰყავს 2,500 ოფიცერი, რომლებიც ეხმარებიან ევროკავშირის ქვეყნებს სახმელეთო, საჰაერო და საზღვაო ნაკადების მართვაში.

მისი მონაცემების მონაცემების გამოვლენა, ამიტომ ზოგიერთი ადამიანი შეიძლება რამდენჯერმე ჩაითვალოს.

სიტუაცია კვლავ რჩება, მაგრამ ზრდის მასშტაბები, სავარაუდოდ, ევროკავშირის მხრიდან პოლიტიკურ რეაქციებს გამოიწვევს.

2024 წლის საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ, საიმიგრაციო საკითხები შეიძლება პოლიტიკურ ყურადღების ცენტრში შევიდეს.

მოგზაურები უფრო მეტი სკრინინგის წინაშე დგანან

არარეგულარული მიგრაციის ზრდა, სავარაუდოდ, გამოიწვევს ვიზიტორთა სკრინინგის გაზრდას მომავალი ევროპული მოგზაურობის ინფორმაციისა და ავტორიზაციის სისტემის (ETIAS) საშუალებით.

ETIAS, რომელიც 2025 წლის მაისში დაიწყება, 27-ეროვნულ შენგენის ზონაში შესვლამდე მოითხოვს უსაფრთხოების შემოწმებას ვიზისგან გათავისუფლებული მოგზაურებისთვის.

სასაზღვრო ზეწოლის დროს, ოფიციალურმა პირებმა შეიძლება გაამკაცრონ ETIAS განაცხადის შემოწმება, განსაკუთრებით მაღალი რისკის მქონე ქვეყნებიდან.

სისტემის 7 ევროს საფასური ასევე შეიძლება დაეხმაროს Frontex- ისა და საიმიგრაციო ძალისხმევის დაფინანსებას.

უფრო ვრცელი შემოწმება შეიძლება ნიშნავდეს მოგზაურობის ავტორიზაციის უფრო ხანგრძლივ ლოდინის დროს.

პოლიტიკის კონუნდრუმი ევროპისთვის

შემოდინება აიძულებს ევროკავშირის პოლიტიკოსებს, რომ უსაფრთხოებისა და ადამიანის უფლებებს შორის მჭიდრო თოკზე გაიარონ.

ზოგიერთი პოლიტიკოსი უკვე მოუწოდებს გარე საზღვრის უფრო მკაცრ კონტროლს, გაფართოებულ პატრულირებას და დაჩქარებულ დეპორტაციას.

ამასთან, ბლოკმა უნდა დააბალანსოს შეკავება დაუცველი მიგრანტების დაცვის ვალდებულების შესაბამისად.

უფრო მკაცრი წესები ასევე რისკავს ეკონომიკურ დარტყმას მშრომელთა და სტუდენტების იურიდიული მიგრაციის გართულებით.

ინფლაციისა და ენერგიის გაფლანებული ერთიანობის საკითხებით, მიგრაციამ შეიძლება კიდევ უფრო გამოსცადოს ევროკავშირის წევრი სახელმწიფო ინტერესების გასწორების უნარი.

კრიზისი ევროპის ხედვას დაუპირისპირდება, როგორც ღია, მაგრამ მოწესრიგებულ საზოგადოებას.

გზა წინ

არარეგულარული გადაკვეთის წლიური ზრდა მიუთითებს, რომ მიგრაცია ევროკავშირის დღის წესრიგში მაღალი დარჩება.

არჩევნების მოახლოებასთან ერთად, პოლიტიკის შემქმნელები იგრძნობენ ზეწოლას საზღვრის უსაფრთხოების, ჰუმანიტარული პრობლემებისა და საზოგადოებრივი აზრის დაბალანსებაზე.

პოტენციური ზომები მერყეობს ჩრდილოეთ აფრიკის გადამამუშავებელი ცენტრებიდან დაწყებული საზღვაო პატრულირებით მთავარ მარშრუტებზე.

თუმცა, წარსულში ტალღის გაღვივების მცდელობებმა საუკეთესო შედეგი ნახა.

ევროპის კონტროლის მიღმა მიგრაციის ფაქტორებით, ექსპერტები ამბობენ, რომ საჭიროა მრავალმხრივი რეაგირება — ის, რომელიც ეხება ძირეულ მიზეზებს და არა მხოლოდ საზღვრის სიმპტომებს.

ასეა თუ ისე, საკითხი, სავარაუდოდ, დებატების ელვისებური ჯოხი იქნება.

კითხვაა, შეუძლია თუ არა ევროკავშირს კონსენსუსის გაყალბება ყოვლისმომცველ გეგმაზე, სანამ განსხვავება საფრთხეს შეუქმნის ერთიანობას.

ბოლოდროინდელი კრიზისების დაზიანების შემდეგ, ბლოკმა იცის, რომ თანამშრომლობა რჩება ეფექტური გადაწყვეტის ქვაკუთხედად.