დაარსების დღიდან ევროკავშირი საქმიანობს სხვადასხვა სუბიექტებთან, მათ შორის ამერიკულ კორპორაციებთან, მათი კომერციული შეთანხმებების მიხედვით. უმეტესად, ამ სავაჭრო ბლოკმა შეძლო შეიმუშაოს პოლიტიკა, სტრატეგიები და ერთიანი მიდგომები, რომლებმაც არა მხოლოდ შეიმუშავეს გრძელვადიანი ურთიერთობები ამერიკულ ბიზნესთან, არამედ მათგან მოგება დიფერენცირებული ეკონომიკური პრაქტიკის საშუალებით. იმის გაგება, თუ როგორ აკეთებს ეს ბლოკი თავის ბიზნესს და საერთაშორისო კორპორაციებთან ურთიერთობის ბუნებას, მნიშვნელოვანია მისი კომერციული მოდელის გააზრება, რომელმაც მდგრადი მოგება გამოიწვია. ამ შემთხვევაში, ამერიკული ბიზნესი ამ ნაშრომის სამიზნეა, რათა მათი პრაქტიკა და ეკონომიკური ურთიერთობები გაანალიზდეს მსჯელობის საკმარისი სიღრმით.
Heckemeyer &Overesch (2013) თანახმად, პირველი მეთოდი, რომელშიც ევროკავშირი სარგებლობს ამერიკული ბიზნესიდან, არის დამატებული ღირებულების გადასახადის (დღგ) გამოყენებით. თითოეულ ქვეყანაში განსხვავებულად გამოიყენება სხვადასხვა წესები; თუმცა, საერთო ელემენტია ის, რომ ყველა კომპანიამ, მიუხედავად მათი წარმოშობისა, უნდა გადაიხადოს გადასახადის ეს ფორმა ყველა საქონელსა და მომსახურებაზე. ბიზნესიც კი, რომელიც ყიდულობს ნედლეულს ან კომპონენტებს ევროკავშირში შეკრებისთვის, იხდის ამ გადასახადს, სანამ ეს საქონელი ასოცირდება ამერიკულ ბიზნესთან. ბოლო ერთი წლის განმავლობაში, მთლიანი შეგროვებული დღგ შეფასდა დაახლოებით 3 მილიარდ ევროდ, რაც მიუთითებს ამერიკულ კომპანიებსა და ამ სავაჭრო ბლოკს შორის ვაჭრობის ოდენობაზე.
გარდა ამისა, საშემოსავლო გადასახადი გამოიყენეს ამ სავაჭრო ბლოკმა, რათა გავლენა მოახდინოს იმაზე, თუ როგორ ურთიერთობენ ბიზნესი მის მასიურ ბაზასთან. ევროკავშირის უახლესი ნაბიჯი გამოყენებულია ამერიკული კომპანიების სამიზნედ, რომლებიც იყენებენ ოფშორულ ანგარიშებს მათი მომგებიანობის შესამცირებლად. ლუქსემბურგის განჩინებები გამოყენებულია როგორც უკანა დაბეგვრის კომპანიების საფუძველი, მათი მოგების მიხედვით ბლოკში. მაგალითად, Apple- ს დაეკისრა 14.5 მილიარდი დოლარის უკან დაბრუნების გადასახადი, რომელიც უნდა გადაეცეს ევროპის შესაბამის ქვეყნებს. ეს არის ახალი გზა, რომლითაც ევროკავშირმა დაიწყო მოგება ამერიკული კომპანიებისგან, იმ შემთხვევაში, თუ ისინი გადაწყვეტენ გამოიყენონ ეს ბლოკი, როგორც მათი ოფშორული ანგარიშები, რათა თავიდან აიცილონ უფრო მაღალი საგადასახადო განაკვეთები.
ეს არის მიზეზი, რის გამოც ზოგიერთმა კრიტიკოსმა დაიწყო ევროკავშირის დადანაშაულება ამერიკული კომპანიების მიმართ მიკერძოებაში საგადასახადო გამოძიებების საშუალებით. თუმცა, ეს იყო საგადასახადო შემოსავლის შეგროვების გზა ევროკავშირის, როგორც ეკონომიკის მოგების მიზნით. Amazon, Apple, McDonalds და სხვა ამერიკული მრავალეროვნული საათების ქვეშ არიან, რათა მათ შეძლონ თავიანთი კორპორატიული გადასახადის გადაცემა კავშირში. ეს არის რაციონალური ევროპული ხელისუფლებისთვის, რომ წევრ ქვეყნებს შეუკვეთონ საგადასახადო შემოსავალი ამერიკული კომპანიებისგან. ირლანდიის მსგავს ქვეყანას უბრძანეს ზემოხსენებული კომპანიებისგან 13 მილიარდ ევრომდე შეგროვება, მაგრამ ეკონომიკური ექსპერტების ინტენსიური კრიტიკით.
კიდევ ერთი გზა მოგება შემოდის კავშირში არის იმპორტის მოვალეობები, განბაჟების საფასური და აქციზის მოვალეობა. ამერიკიდან ყველა კომპანია პასუხისმგებელია ამ ბრალდებებზე, თუმცა ისინი დამოკიდებულია საქონლის ბუნებაზე, მათ ღირებულებაზე, მოცულობაზე და მათ კლასიფიკაციაზე. როგორც რიჩარდსონი და მაზეი (2015) განმარტავს, ამერიკული ბიზნესის მიერ გადახდილი საბაჟო გადასახადი შეფასებულია მათი ღირებულების 2.5% -ზე, თუ ისინი არ არიან კლასიფიცირებული, როგორც გარდა. საბაჟოზე დღგ-ს გაცემისას, საქონელი ეკისრება მათ მთლიან ღირებულებას ისეთ ელემენტებზე, როგორიცაა გადახდილი ფასი, საფოსტო, შეფუთვა, დაზღვევა და ნებისმიერი დარიცხული გადასახადი. საქონლის დატენვა მათ შესვლის სხვადასხვა წერტილში არის ერთ-ერთი გზა, რომლითაც ევროკავშირი, როგორც ბლოკი, მოგებას იღებს ამერიკული ბიზნესიდან.
პროდუქტის კლასიფიკაციის მიხედვით ტარიფების დაბეგვრისა და გამოყენების გარდა, ევროკავშირი ცნობილია, რომ უფრო დიდი ბაზრის სეგმენტში ძლიერი ეკონომიკური ზრდით სარგებლობს. 2013-2015 წლებში ამერიკული ბიზნესიდან მთლიანი იმპორტი 656 მილიარდი ევრო იყო. ეს ყოველწლიურად საშუალოდ 218 მილიარდ ევროზე მეტია ამერიკიდან ბიზნესის წყალობით. მსგავსი მოცულობის მომსახურება აღინიშნა ამ ბლოკში, მაგრამ საშუალოდ 190 მილიარდი ევრო. როგორ ხდება ევროკავშირის მოგება დასაქმების, შიდა ინვესტიციებისა და ეკონომიკური სტაბილურობის თვალსაზრისით, მოთხოვნის მიწოდების წონასწორობის არსებობის გამო (Zucman, 2014).
როდესაც მეტი ადამიანი მუშაობს, ეს ნიშნავს, რომ ადამიანებს აქვთ უფრო ერთჯერადი შემოსავალი, რაც ხელს უწყობს შიდა კომპანიების ბიზნეს ფუნქციებს. ამერიკული ბიზნესიდან მიღებული მოგება მოხმარდება ადგილობრივ საქონელს, ინვესტიციას ევროპულ ეკონომიკაში და ადამიანებს აქვთ ადეკვატური ეკონომიკური შესაძლებლობები კეთილდღეობის გასაუმჯობესებლად. ასე მოიპოვა ევროკავშირმა მოგება ამ ბიზნესებიდან, სადაც ისინი გამოიყენება დასაქმების შეთავაზებისთვის, ასევე ხელს უწყობს შემოსავლის გამომუშავებას, რომელიც შემდგომში გამოიყენება მრავალფეროვანი ეკონომიკური ზრდის შესაქმნელად. მაშინაც კი, თუ არსებობს გადასახადები და რეგულაციები, უცხოურ ბიზნეს საქმიანობას აქვს მაღალი მომგებიანობა ევროკავშირისთვის ჰოლისტიკურად.
პირდაპირი უცხოური ინვესტიციები არის კიდევ ერთი მოგების გზა ნებისმიერი ეკონომიკური ბლოკისთვის, მათ შორის ევროპის ქვეყნების მიერ ჩამოყალიბებული. ბიზნესი, რომელიც ეხება სასოფლო-სამეურნეო პროდუქტებს, ტექნიკას, წარმოებას, ელექტრონიკას და ინფორმაციულ ტექნოლოგიას, ინვესტიცია ჩადო რეგიონში, რაც ქმნის მდგრად მომგებიანობას სხვადასხვა საშუალებით. ამ ბიზნესებმა ინვესტიცია ჩადეს 109, 161.2, 89, 234 და 340 მილიონი ევრო, შესაბამისად, პირდაპირი უცხოური ინვესტიციების თვალსაზრისით. როგორც ასეთი, ამ საწარმოებმა გამოიწვია გაზრდილი ეკონომიკური საქმიანობა, შემოსავლის გამომუშავება დაბეგვრის თვალსაზრისით და საქონლის დანერგვა, რომელიც ევროპულ ბაზარს სხვაგვარად არ შეეძლო ამერიკული ბიზნეს საწარმოების შეყვანის გარეშე.
უცხოურ ორგანიზაციებთან განხორციელებული ბიზნესის უმეტესობას აქვს დამატებითი მოგება დოლარის მიმართ სავალუტო და ვალუტის ღირებულების თვალსაზრისით. ევრო ყოველთვის დოლარზე მეტია ამერიკულ კომპანიებთან ბიზნესის გაზრდის გამო. უფრო ძლიერი ვალუტის ქონა, ვიდრე ის, რაც გლობალური ვაჭრობის უნივერსალურ ნიშნულად გამოიყენება, მომგებიანია ევროკავშირისთვის. უფრო მაღალი ღირებულება ნიშნავს სხვა ქვეყნებთან უკეთესი სავაჭრო გარიგებებს, უფრო ძლიერი ეკონომიკის მითითებას და ბლოკის, როგორც სიცოცხლისუნარიანი საინვესტიციო ადგილის მითითებას (რიფკინი, 2013; მაკკორმიკი, 2014). მიუხედავად იმისა, რომ არსებობს სავალუტო ფულადი სარგებელი, ევროპული ეკონომიკა მოგებას იღებს გაზრდილი ვაჭრობის, ეკონომიკური სტაბილიზაციისა და უცხოური ინვესტიციების საშუალებით.
მოგზაურობისას ევროკავშირმა ჩამოაყალიბა წინადადება ევროკავშირის სავიზო უარის თქმის სისტემისთვის, სახელწოდებით ETIAS, რომელიც ნიშნავს ელექტრონული მოგზაურობის ინფორმაციისა და ავტორიზაციის სისტემას, რომელიც წააგავს აშშ-ს ESTA და კანადის eTA- ს. ETIAS-ის საფასური იქნება 5 ევრო, რომელიც ჩამოიჭრება ბიზნესისა და ტურიზმის მოგზაურებზე ისეთი ქვეყნებიდან, როგორიცაა შეერთებული შტატები, ქვეყანა, რომელსაც ევროკავშირის ვიზიტორების ყველაზე მეტი რაოდენობა აქვს.
დაბოლოს, ამერიკული კონკრეტული პოლიტიკა მოგებას იღებს ევროკავშირის ბლოკში, როგორც მოკლევადიან, ისე გრძელვადიან პერსპექტივაში. პრეზიდენტმა დონალდ ტრამპმა ტრანს-წყნარი სავაჭრო პარტნიორობა ამოიღო ბლოკის მომგებიანი შედეგებით. იმის გამო, რომ უფრო მეტ ქვეყანას არ სჯერა, რომ პროტექციონიზმი გამოსავალია, ისინი პასუხობენ ტრამპის გადაწყვეტილებას ევროკავშირთან სავაჭრო პარტნიორობისთვის მიმართვით. ტარიფების, მოვალეობებისა და დაბეგვრის საშუალებით, ახლა უფრო მეტი ეკონომიკური მოგებაა ხელმისაწვდომი ევროკავშირის ბაზრებისთვის, რადგან ისინი ცდილობენ დააბალანსონ მოთხოვნა და მიაწოდონ უთანასწორობა, რომელიც გამოწვეულია ამერიკის საგარეო პოლიტიკის დაცვით.
წყაროები
- Heckemeyer, J., & overesch, M. (2013). მრავალეროვნული მოგების პასუხი საგადასახადო დიფერენციალებზე: ეფექტის ზომა და არხების შეცვლა.
- მაკკორმიკი, ჯ. (2014). ევროკავშირის გაგება: მოკლე შესავალი. ნიუ იორკი: Palgrave Macmillan.
- რიჩარდსონი, ჯ., & მაზეი, ს. (2015). ევროკავშირი: ძალაუფლებისა და პოლიტიკის შემუშავება. ლონდონი: Routledge.
- რიფკინი, ჯ. (2013). ევროპული ოცნება: როგორ ხდება ევროპის ხედვა მომავლის შესახებ, მშვიდად აბნელებს ამერიკულ ოცნებას. ნიუ იორკი: ჯონ უილი და ვაჟები.
- Zucman, G. (2014). დაბეგვრა საზღვრებს შორის: პირადი სიმდიდრისა და კორპორატიული მოგების თვალყურის დევნება. ეკონომიკური პერსპექტივების ჟურნალი, 121-148.